راه سبز لاله های سرخ را به یاد دار

مرغ عاشق سپید را که آسمان برای او تپید را به یاد دار

سبز باش و سرخ چون سپید چون امید

ادامه مطلب شعریست در مدح بی بی از یک ناشناس(وقتی شما شدی نخ تسبیح قطره ها!)

شعری از یک (ناشناس)

گفتند وزن و قافیه تعطیل میشود

قحطی استعاره و تمثیل میشود


قوت گرفت شایعه ، میگفت بعد از این

هر صورتی به آینه تحمیل میشود


حتی خبر رسید که از سردی هوا

گلدسته چند ثانیه قندیل میشود


پرگار تا نود درجه رفت ناگهان

مژده: شعاع دایره تکمیل میشود


یک حوریه به قالب انسان حلول کرد

از این حلول هر چه که تشکیل میشود


در مصرعی خلاصه کنم حرف خویش را:

زهرا به قلب فاطمه تنزیل میشود

از آن شبی که روی زمین کرده ای نزول

هر آیه با شئون تو تحلیل میشود


تو چشمه ی شگفتی و انجیر میدهی

تحریف قطره های تو انجیل میشود


گاهی درخت میشوی و میوه های تو

خامش غذای سفره ی جبریل میشود


تو سیب میشوی و تو را میل میکند

سرخی گونه هاش که تکمیل میشود



تو میشوی خدیجه و او با وجود تو

حس میکند به آمنه تبدیل میشود


وقتی شما شدی نخ تسبیح قطره ها

هم مشرب فرات ، لب نیل میشود


وقتی تو ای الهه ی دریا غضب کنی

ماهی بالدار ، ابابیل میشود


طفل تو مبدا همه ی اتفاقها ست

هر سال با حسین تو تحویل میشود


این شعر را ببخش اگر " تو " زیاد داشت

خانم ، غزل ، بدون "تو " تعطیل میشود

کپی شده از
http://mouood213.blogfa.com 

عزیزانی که با شاعر این ابیات آشنایی دارند بنده رو هم مطلع کنند