درباره رموز دلم حرف میزنی
حرف از حقایقی کهن و ژرف میزنی
بر فصل سبز و ساده و گرم کتاب عمر
توجیه میکنی که چسان برف میزنی
تو مهربان ترین معلم عمر منی فقط
صرفا در این کلاس دم از صرف میزنی
ظرف زمان حادثه ها کوچه دل است
در این مکان به سنگ غم این ظرف میزنی
با کاف و شین شقایق احساس آشناست
وقتی که دم در این چمن از طرف میزنی